کلمه "دونم" به معنی "نمی‌دانم" به کار می‌رود و در زبان محاوره‌ای به‌صورت یک کلمه‌ی مختصر شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما از نظر نگارشی و قواعد زبان فارسی، بهتر است از شکل کامل آن، یعنی "نمی‌دانم"، استفاده شود.

در نوشتار رسمی و ادبی، رعایت قواعد نگارشی و استفاده از واژه‌ها به‌شکل کامل و صحیح توصیه می‌گردد. بنابراین، اگر در یک متن رسمی یا ادبی می‌نویسید، بهتر است به جای "دونم" از "نمی‌دانم" استفاده کنید.

به‌طور کلی:

1. شکل صحیح: "نمی‌دانم"
2. شکل محاوره‌ای: "دونم"
3. استفاده در نوشتار رسمی: باید از شکل کامل استفاده شود.

همچنین، توجه داشته باشید که کلمه "دونم" در بعضی مناطق یا موارد خاصی به کار می‌رود، اما در زبان معیار فارسی، شکل کامل و رسمی آن برتر است.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دونم" در جمله آورده‌ام:

1. من واقعا نمی‌دونم چه چیزی باید بگم.
2. اگر دونم چه کار کنم، حتما بهت می‌گم.
3. اون همیشه می‌گه که نمی‌دونم چیکار کنم.
4. من فقط می‌دونم که تو همیشه در کنارمی.
5. نمی‌دونم چرا این اتفاق افتاد، ولی امیدوارم همه‌چیز درست بشه.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!