کلمه "دوهزاری" در زبان فارسی ترکیبی است که به معنای "دو هزار" می‌باشد و معمولاً به عنوان یک اسم عددی یا اصطلاحی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و زبان‌شناسی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نویسه صحیح: کلمه "دوهزاری" به صورت پیوسته نوشته می‌شود و از دو قسمت "دو" و "هزار" تشکیل شده است.

2. کسرۀ اضافی: در مواقعی که بخواهید به جمع این کلمه اشاره کنید، می‌توانید از کسرۀ اضافی استفاده کنید، به عنوان مثال: "دوهزاری‌ها" برای اشاره به افرادی که این مبلغ را دارند یا به آن مربوط می‌شوند.

3. نوشتار عددی: در متون رسمی و ادبی، بهتر است از نوشتار عددی "۲۰۰۰" در کنار "دوهزاری" استفاده نشود و به جای آن روی نوشتار کلمه‌ای تأکید گردد.

4. فعل و صفات: این کلمه معمولاً در جملات به عنوان مفعول یا وصف (اسم عددی) به کار می‌رود. برای مثال: "او دوهزاری را به من داد."

5. تلفظ: در هنگام تلفظ فقط به هجای دو بدون کشش بیان می‌شود.

با رعایت این موارد می‌توانید به درستی و به شکل مناسب از کلمه "دوهزاری" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دوهزاری" در جملات مختلف آورده‌ام:

1. وقتی که به بازار رفتم، دو تا دوهزاری پیدا کردم که از سال‌ها قبل در کیفم بود.
2. او همیشه دوست دارد که برای خرید یک چای داغ تنها از یک دوهزاری استفاده کند.
3. قیمت این کتاب حتی از دوهزاری هم بیشتر شده است و دیگر نمی‌توان با آن خرید کرد.
4. در بازی بچه‌ها، هر کس که دوهزاری بیشتری جمع کند برنده می‌شود.
5. در سفر به شهر قدیمی، یادگارهایی از دوران گذشته پیدا کردم، از جمله یک سکه دوهزاری.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!