دیپلماتیک

کلمه "دیپلماتیک" در زبان فارسی به معنای مرتبط با دیپلمات‌ها یا مذاکره‌های بین‌المللی است. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نوع نوشتار: "دیپلماتیک" به حروف لاتین به شکل "diplomatic" نوشته می‌شود. اما زمانی که از آن در متن فارسی استفاده می‌کنید، باید مراقب باشید که تنها به زبان فارسی نوشته شود.

2. تلفظ: این کلمه در زبان فارسی معمولاً به صورت /di.plom.a.tik/ تلفظ می‌شود.

3. قواعد صرف و نحو:

   • کلمه "دیپلماتیک" صفت است و برای توصیف اسم‌ها به کار می‌رود. به عنوان مثال: "روابط دیپلماتیک".
   • این کلمه معمولاً قبل از اسم می‌آید: "مصاحبه دیپلماتیک".

4. نکات نگارشی:

   • هنگام استفاده از "دیپلماتیک" در جملات، به دقت به نقطه‌گذاری و فاصله‌ها توجه کنید. برای مثال: "نشست‌های دیپلماتیک موجب تقویت روابط بین‌المللی می‌شود."
   • از کاربرد صحیح حروف بزرگ و کوچک در شروع کلمات استفاده کنید؛ در ابتدای جمله، کلمه "دیپلماتیک" باید با حرف بزرگ شروع شود.
5. مفاهیم مرتبط: در واژگان مرتبط با "دیپلماتیک"، می‌توان به کلماتی چون "دیپلمات"، "دیپلماتیزم"، "دیپلماسی" و "دیپلوماسی" اشاره کرد.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "دیپلماتیک" در نگارش‌های خود استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دیپلماتیک" آورده‌ام:

1. روابط دیپلماتیک بین دو کشور بهبود یافته و مذاکرات جدیدی آغاز شده است.
2. او در یک ماموریت دیپلماتیک به خارج از کشور فرستاده شد تا مسائل مربوط به تجارت را حل کند.
3. زبان دیپلماتیک معمولاً پیچیده و مبتنی بر توافقات سیاسی است.
4. تصمیم‌گیری‌های دیپلماتیک نیازمند درک عمیق از فرهنگ‌ها و سیستم‌های سیاسی کشورهای مختلف است.
5. این کنفرانس فرصتی مناسب برای گفتگوهای دیپلماتیک در مورد مسائل جهانی بود.

امیدوارم این جملات مفید باشند!