کلمه "ذوات لحم" به معنای جاندارانی است که دارای گوشت هستند. این عبارت از دو جز تشکیل شده است: "ذوات" به معنای موجودات و "لحم" به معنای گوشت.

در زبان فارسی، برخی قواعد نگارشی و دستوری برای استفاده از این کلمه وجود دارد:

1. حالت جمع و مفرد: "ذوات" به صورت جمع است و به طور کلی به موجودات زنده اشاره دارد. بنابراین، در جملات باید به این نکته توجه شود که وقتی از "ذوات لحم" استفاده می‌شود، به موجودات زنده‌ی گوشت‌خوار یا جاندارانی که دارای گوشت هستند اشاره می‌کند.

2. نحوه‌ی استفاده در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان اسم جمع در جملات به کار می‌رود. به عنوان مثال: "ذوات لحم در اکوسیستم‌های مختلف نقش مهمی دارند."

3. هم‌نشینی با عبارات دیگر: هنگام استفاده از "ذوات لحم"، ممکن است بخواهید آن را با صفات یا عبارات دیگر توصیف کنید. به عنوان مثال: "ذوات لحم وحشی" یا "ذوات لحم اهلی."

4. رسم‌الخط و املاء: املای صحیح این عبارت "ذوات لحم" است و باید به همین شکل نوشته شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور صحیح و به شیوه‌ای نگارشی مناسب از این عبارت استفاده کنید.