کلمه "راصد" به معنای کسی است که چیزی را نظارت می‌کند یا می‌بیند. در زبان فارسی، می‌توان این کلمه را در جملات مختلف به کار برد و قواعد خاصی برای نگارش آن وجود دارد. در اینجا به چند نکته درباره نگارش و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نگارش صحیح: شکل صحیح این کلمه "راصد" است و باید به همین صورت نوشته شود.

2. قید یا صفت: "راصد" می‌تواند به عنوان یک قید یا صفت در جملات مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "او راصد خوبی است" یا "راصدها به دقت وضعیت را بررسی کردند."

3. جایگاه کلمه: "راصد" می‌تواند در جمله به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌های دستوری به کار رود. مثلاً: "راصدی در میدان بود" یا "کاری را که راصد انجام داد، تحسین کردند."

4. نقطه‌گذاری: در نوشتار رسمی، باید دقت کرد که از نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود. برای مثال، پس از کلمات "راصد" می‌توان علامت خوانا مثل ویرگول یا نقطه بکار برد.

5. فرهنگ لغت: اگر لازم است که معنای دقیق و کاربردهای مختلف "راصد" را بگویید، می‌توان به فرهنگ‌های لغت معتبر فارسی مراجعه کرد.

امیدوارم این نکات به شما کمک کند تا بهتر با کلمه "راصد" آشنا شوید و در نگارش خود از آن استفاده کنید.

1. راصدان هواشناسی با دقت وضعیت جوی را بررسی کردند تا پیش‌بینی دقیقی ارائه دهند.
2. او به عنوان راصد در منطقه کوهستانی مشغول به کار است و هر روز به رصد ستاره‌ها می‌پردازد.
3. راصدان در حوزه نجوم به تحلیل داده‌های مربوط به سیارات و کهکشان‌ها می‌پردازند.