کلمه «راقم» در زبان فارسی به معنای «نویسنده» یا «کتاب‌نویس» است و به طور کلی به کسی اطلاق می‌شود که چیزی را می‌نویسد. این کلمه اصولاً به صورت مذكر و مؤنث مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قواعد مربوط به استفاده از کلمه «راقم»:

1. ساختار واژه:

   • «راقم» از ریشه «ر. ق. م» به معنای نوشتن آمده است و به صورت اسم فاعل به کار می‌رود.

2. نحو:

   • این کلمه معمولاً به عنوان فاعل یا مفعول قرار می‌گیرد و در جملات مختلف با فعل‌های نوشتن یا اعلام کردن همراه می‌شود.
   • مثال: «راقم این سطور...»

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتن، باید به ساختار جملات و تناسب آنها با معنی توجه شود. استفاده صحیح از «راقم» در جایگاه‌های مناسب کمک می‌کند تا مفهوم جمله به وضوح بیان شود.
   • در صورت نیاز به ذکر نام راقم در متن‌های رسمی یا ادبی، بهتر است از نوشتار رسمی و واضح استفاده شود.

4. سازگاری با زمان و حالت:

   • به عنوان مثال، در زمان‌های مختلف مانند گذشته، حال و آینده می‌توان از «راقم» استفاده کرد و با توجه به تنوع زمان، شکل فعل مناسب را به کار برد.
   • مثال: «راقم این متن بود.» (گذشته)، «راقم این متن هستم.» (حال).
5. توجه به مفاهیم مرتبط:
   • توجه شود که کاربرد «راقم» در متون ادبی و رسمی رواج بیشتری دارد و در مکالمات روزمره ممکن است کمتر مورد استفاده قرار گیرد.

مثال‌های کاربردی:

• «من راقم این نامه هستم.»
• «راقم این سطور، تنها شاهد این روایت است.»

در کل، استفاده از «راقم» بستگی به سیاق و لحن نوشتار دارد و باید به صورت متناسب در جملات قرار گیرد تا مفهوم آن به درستی منتقل شود.

البته! در ادامه، چند مثال برای استفاده از کلمه "راقم" در جمله آورده‌ام:

1. راقم این سطر، همیشه سعی کرده است تا با دقت و امانتداری اطلاعات را منتقل کند.
2. او به عنوان راقم این مقاله، نظرات خود را با شفافیت بیان کرده است.
3. راقم این نامه امیدوار است که دیدگاه‌های خود را به روشنی بیان کرده باشد.
4. راقم این گزارش تلاش کرده است تا تمام جزئیات لازم را مورد بررسی قرار دهد.
5. با توجه به نظرات راقم، به نظر می‌رسد که نیاز به تغییراتی در برنامه داریم.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به اطلاعات بیشتری هستید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!