کلمه "راهگشای" در زبان فارسی به معنی کسی است که راهی را برای حل مشکلات یا هدایت دیگران به سمت هدفی مشخص باز می‌کند. این کلمه به طور کلی از ترکیب دو بخش "راه" و "گشا" تشکیل شده است. برخی از قواعد و نکات نگارشی و کاربردی مرتبط با این کلمه عبارتند از:

1. تفکیک هویتی: "راهگشای" به عنوان یک اسم مرکب محسوب می‌شود و به تعبیر دیگر، یک اسم فاعلی است که به نوعی به عملکرد فرد اشاره دارد.

2. نقطه‌گذاری: وقتی از این کلمه در جمله‌ای استفاده می‌کنید، باید توجه داشته باشید که نقش آن در جمله مشخص شود. برای مثال: «او یک راهگشای واقعی در مشکلات ما بود.»

3. نحوه‌ استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان صفت برای توصیف فرد یا گروهی که در مسائل مختلف به کمک و هدایت دیگران پرداخته است، به کار می‌رود.

4. صرف فعل: اگر بخواهید از این کلمه به عنوان فعل استفاده کنید، باید به فعل "گشودن" رجوع کنید. به عنوان مثال: «او راه را گشود.»

5. جمع: برای جمع بستن کلمه "راهگشای" می‌توان به صورت "راهگشایان" یا "راهگشایان" استفاده کرد.

6. تلفظ و نگارش: حتماً به تلفظ صحیح و نوشتار درست این کلمه دقت کنید. پیشوند "راه" با کلمه "گشا" به هم پیوند خورده است و باید به شکل درست نوشته شود.

این نکات می‌تواند به شما در استفاده صحیح از کلمه "راهگشای" کمک کند. اگر سوال خاصی دارید، خوشحال می‌شوم که پاسخ دهم!