رستخیز برانگیختن
licenseمعنی کلمه رستخیز برانگیختن
معنی واژه رستخیز برانگیختن
نمایش تصویر
اطلاعات بیشتر واژه
آواشناسی:
منبع:
لغت‌نامه دهخدا
معادل ابجد:
2610
شمارگان هجا:
دیگر زبان ها
عربی
تثير القيامة
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "رستخیز برانگیختن" یک ترکیب از دو واژه "رستخیز" و "برانگیختن" است. در زیر به قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمات اشاره می‌شود:
۱. رستخیز
"رستخیز" به معنای برانگیختن یا احیای دوباره است و در متون مذهبی و ادبی به ویژه در اشاره به قیامت یا احیای انسان‌ها در روز قیامت استفاده می‌شود. برخی نکات نگارشی درباره "رستخیز":
- نوشتار صحیح: "رستخیز" به صورت با "ر" و "خ" نوشته می‌شود و نیازی به اعراب‌گذاری خاص ندارد مگر در موارد خاص ادبی.
- معنای استعاری: این کلمه ممکن است در متون ادبی به معنای بیداری یا حیات دوباره نیز به کار رود.
۲. برانگیختن
"برانگیختن" فعل است و به معنی تحریک، ایجاد، یا زنده کردن چیزی به کار می‌رود. نکات نگارشی درباره "برانگیختن":
- فعل مرکب: این کلمه به عنوان فعل مرکب تشکیل شده است و ترکیبی از "برانگیختا" و پسوند "ن" است.
- قاعده‌های زمان: مانند سایر افعال، "برانگیختن" نیز می‌تواند به اشکال مختلف زمان گذشته، حال و آینده صرف شود.
- استفاده در جمله: این فعل معمولاً در جملات به عنوان فعل اصلی یا فرعی به کار می‌رود و باید با فاعل مناسب سازگار باشد.
۳. ترکیب "رستخیز برانگیختن"
این ترکیب به معنای ایجاد یک حالت از زنده‌سازی یا احیاء ممکن است در متن‌های مختلف به کار رود. نکات مهم:
- نقطه‌گذاری: در جمله‌هایی که این ترکیب به کار می‌رود، رعایت نقطه‌گذاری و فاصله‌ها مهم است.
- تلفظ: در نوشتار رسمی، تلفظ آن باید به صورت «رُسْتَخیز برانگیختن» باشد.
نتیجه‌گیری
برای استفاده صحیح از کلمات "رستخیز" و "برانگیختن" در نگارش خود، باید به معنا، صرف و قواعد نگارشی آن‌ها توجه داشته باشید. تا از لحاظ معنایی و نحوی به درستی در جمله‌ها به کار روند.