زبان نگاه داشتن
licenseمعنی کلمه زبان نگاه داشتن
معنی واژه زبان نگاه داشتن
نمایش تصویر
اطلاعات بیشتر واژه
آواشناسی:
منبع:
لغت‌نامه دهخدا
معادل ابجد:
891
شمارگان هجا:
دیگر زبان ها
انگلیسی
keeping the language
عربی
الحفاظ على اللغة
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "زبان" و "نگاه داشتن" هریک از نظر نگارشی و دستوری ویژگی‌های خاصی دارند:
1. زبان:
- نوع کلمه: اسم
- جنس: مؤنث
- مفرد و جمع: زبان (مفرد) / زبان‌ها (جمع)
- قواعد صرفی:
- می‌تواند به عنوان موضوع جمله یا مفعول قرار بگیرد.
- ممکن است به اسم‌های مرتبط (مانند زبان‌های مختلف) و صفت‌ها (مانند زبان شیرین) متصل شود.
2. نگاه داشتن:
- نوع کلمه: فعل
- وزن: این فعل از نوع "نگاه" و "داشتن" ترکیب شده است.
- قواعد صرفی:
- "نگاه" به معنای "دیدن" و "داشتن" به معنای "مالکیت" یا "دارا بودن" است.
- زمان‌های مختلف: می‌توان آن را در زمان‌های مختلف (حاضر، گذشته، آینده) صرف کرد، مثلاً:
- من نگاه می‌دارم (حال)
- من نگاه داشتم (گذشته)
- من نگاه خواهم داشت (آینده)
نکات نگارشی:
- در متن‌های رسمی، از نگارش درست و متناسب استفاده کنید. برای مثال، "زبان فارسی" به جای "زبان" به تنهایی، برای وضوح بیشتر.
- در ارجاع به فعل "نگاه داشتن" از قیدها و صفات مناسب استفاده کنید. مثلاً "نگاه دارندگی به مسائل" یا "نگاه رفاه".
استفاده صحیح از این کلمات و رعایت قواعد نگارشی، به واضحی و زیبایی نگارش کمک می‌کند.