کلمه "زقاق" به معنای کوچة باریک و تنگ در زبان فارسی است. در ارتباط با این کلمه، نکات نگارشی و قواعدی وجود دارد که می‌تواند به درک بهتر و استفاده صحیح از آن کمک کند.

1. تلفظ: کلمه "زقاق" به صورت /zeɡʌq/ تلفظ می‌شود. توجه به تلفظ صحیح در صحبت کردن و نوشتن مهم است.

2. جنس کلمه: "زقاق" یک اسم است و به مکان خاصی اشاره دارد. این کلمه غیرقابل شمارش است و به تنهایی مفهوم خاصی را منتقل می‌کند.

3. مفرد و جمع: "زقاق" به صورت مفرد به کار می‌رود. برای جمع آن می‌توان از "زقاق‌ها" یا "زقاق‌ها" استفاده کرد.

4. نحوه‌ٔ کاربرد:

   • به عنوان مثال: "ما در زقاق‌های قدیمی شهر پیاده‌روی کردیم."
   • توجه کنید که به هنگام استفاده از این کلمه، باید به بستر و فضایی که در آن قرار دارد توجه کنید تا تناسب معنایی برقرار باشد.
5. نکات نگارشی:
   • هنگام نوشتن، توجه به کاربرد صحیح فاصله‌ها و ویرگول‌ها مهم است.
   • در جملات ترکیبی، می‌توانید از "که" برای توضیح بیشتر استفاده کنید: "زقاق، که در آن خانه‌های قدیمی قرار دارد، بسیار زیباست."

با رعایت این نکات می‌توانید به شکل بهتری از کلمه "زقاق" در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. در زقاق قدیمی شهر، ساختمان‌های تاریخی و رنگ و بوی ماضی حس و حال خاصی ایجاد کرده‌اند.
2. بچه‌ها در زقاق بازی می‌کردند و صدای خنده آن‌ها فضای دلنشینی را به وجود آورده بود.
3. زقاق‌های باریک و پرپیچ و خم، شهر را به یک ماجراجویی کوچک تبدیل کرده است.