زلیل

کلمه "زلیل" به معنای "خوار" یا "بی‌ارزش" است و در زبان فارسی کاربردهای خاص خود را دارد. در اینجا برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به آن را بررسی می‌کنیم:

1. نگارش صحیح: کلمه "زلیل" به همین صورت و با این املای مشخص نوشته می‌شود. توجه به استفاده از "ز" و "ل" در ابتدا و میانه کلمه مهم است.

2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "زلیل" در کلامی به کار رود، معمولاً به صورت عادی در جمله استفاده می‌شود و نیازی به علامت خاصی ندارد مگر اینکه جمله خاصی باشند که نیاز به نشانه‌گذاری داشته باشند.

3. استفاده در جملات: این کلمه را می‌توان در جملات مختلف به کار برد:

   • مثال: "او به خاطر اعمال ناپسندش زلیل شد."
   • مثال: "در فرهنگ ما، احترام به دیگران مهم است و نباید کسی را زلیل کرد."

4. هم‌قبل و هم‌بعد: در زبان فارسی ممکن است این کلمه با واژه‌های دیگر ترکیب شود، مانند "زلیل کردن" یا "زلیل‌شده".

5. مردانه/زنانه: این کلمه به صورت عمومی و برای هر دو جنس استفاده می‌شود و به فرد خاصی اشاره ندارد.

6. جایگاه در جمله: معمولاً کلمه "زلیل" به عنوان صفت به کار می‌رود و به اسم‌هایی که به نوعی در معرض خوارشدن یا بی‌ارزش شدن قرار دارند، اشاره می‌کند.

اگر سوال خاصی در مورد استفاده یا کاربرد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!