در زبان فارسی، عبارت "سابقهٔ خدمت" به معنی تاریخ یا مدت زمانی است که یک فرد در یک شغل یا حرفه خاص فعالیت داشته است. برای نوشتن و استفاده صحیح از این عبارت، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتن درست: "سابقهٔ خدمت" به این شکل نوشته می‌شود. توجه کنید که حرف "ٔ" (تـنـوین) بعد از "سابقه" و قبل از "خدمت" قرار می‌گیرد.

2. استفاده در جملات: این عبارت معمولاً در متون اداری یا رسمی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "سابقهٔ خدمت ایشان در این سازمان به بیش از ده سال می‌رسد."
   • "لطفاً سوابق خدمت خود را به همراه مستندات ارائه دهید."

3. نکات نگارشی:

   • "سابقه" به معنای تاریخچه و گذشته است و ضمیمه "خدمت" در اینجا به فعالیت‌های شغلی اشاره دارد.
   • استفاده از "سابقهٔ خدمات" نیز در برخی موارد ممکن است، اما "سابقهٔ خدمت" رایج‌تر است.
4. قواعد صرف و نحو:
   • "سابقه" اسم نکره است و به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف الیه در جمله می‌تواند قرار بگیرد.
   • "خدمت" نیز اسم است و معمولاً به عنوان مضاف یا بخشی از ترکیب به کار می‌رود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از عبارت "سابقهٔ خدمت" در نوشتارها و مکاتبات خود استفاده کنید.