کلمه "سازمان دهنده" به عنوان یک ترکیب فارسی، در زبان و نگارش فارسی قواعد خاص خود را دارد. در اینجا به برخی نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نویسه‌نگاری: "سازمان دهنده" به صورت جدا نوشته می‌شود. این ترکیب شامل اسم "سازمان" و فعل "دهنده" است و بدان معناست که فرد یا گروهی کاری را سازمان‌دهی می‌کند.

2. تفکیک معنایی: "سازمان" به معنای نظم و ترتیبی است که به یک مجموعه یا فعالیت داده می‌شود، و "دهنده" به معنای کسی است که این نظم را ایجاد می‌کند.

3. نگارش در جملات: معمولاً از این کلمه در جملات به عنوان فاعل یا مفعول استفاده می‌شود. مثلاً: "او یک سازمان دهنده کنفرانس موفق بود." یا "سازمان دهنده این رویداد، تمامی جزئیات را به دقت تعدادی کرده است."

4. جمع‌شدگی: اگر بخواهید جمع بستن این کلمه را انجام دهید، به صورت "سازمان‌دهندگان" نوشته می‌شود. این به معنای افرادی است که مسئولیت سازماندهی را بر عهده دارند.

5. احترام به قواعد زبان: هنگام استفاده از این ترکیب، رعایت دستور زبان فارسی و قواعد نگارشی بسیار مهم است. مثلا بهتر است در متون رسمی از شکل مناسب و روان این ترکیب استفاده شود.

6. هم‌نشینی با لغات دیگر: "سازمان دهنده" می‌تواند با صفات و قیدهای دیگر ترکیب شود. مثلاً: "سازمان دهنده ماهر" یا "سازمان دهنده حرفه‌ای".

7. ویژگی‌ها: در توضیحات یا توصیفات، می‌توانید ویژگی‌های سازمان‌دهنده را ذکر کنید؛ مانند کارایی، مهارت‌های ارتباطی و غیره.

با رعایت این نکات می‌توانید به شکل صحیح و مؤثری از کلمه "سازمان دهنده" در نوشتار خود استفاده کنید.