سپهری

کلمه «سپهری» به عنوان یک نام خانوادگی یا صفت در زبان فارسی می‌تواند در جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای استفاده صحیح و نگارشی از این کلمه، نکاتی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:

1. حروف بزرگ: در صورتی که «سپهری» به عنوان نام خانوادگی یا اسم شخص (مثلاً «سهراب سپهری» شاعر معروف) استفاده شود، باید با حرف اول بزرگ نوشته شود.

2. نحوه استفاده در جمله: به عنوان مثال:

   • سهراب سپهری یکی از شاعران برجسته معاصر ایران است.
   • شعرهای سپهری دارای حس عمیق طبیعت‌گرایی هستند.

3. نقطه‌گذاری: مشابه دیگر کلمات، در پایان جمله‌ای که با «سپهری» به اتمام می‌رسد، باید از نقطه استفاده شود.

4. ترکیب با دیگر کلمات: اگر «سپهری» به عنوان صفت در جملات استفاده شود، باید توجه شود که ویژگی‌های آن نامحدود و نامعین نیست (مثلاً نمی‌توان به سادگی گفت «سپهری» بلکه باید بگویید «شعر سپهری» یا «آثار سپهری»).

5. اجتناب از اشتباهات نگارشی: به کار بردن حروف اضافه و ضمایر به شیوه صحیح (مثلاً به جای «کتاب سپهری‌ها» باید «کتاب‌های سپهری» استفاده شود).

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه «سپهری» را به شکل صحیح و اصولی در متون فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "سپهری" در جملات آورده‌ام:

1. او در روزهای پاییزی به سپهری سفر کرد تا از زیبایی‌های طبیعت لذت ببرد.
2. سپهری که در شعرو ادبیات معاصر ایران شناخته شده است، آثارش به ما احساس آرامش می‌دهد.
3. مردم در این روستا به سپهری می‌روند که همیشه در حال تغییر و تحول است.
4. سپهری شباهت‌های زیادی با نقاشی‌های انتزاعی دارد و احساسات عمیقی را منتقل می‌کند.
5. در فصل بهار، سپهری درختان زردآلو و سیب، جلوه‌ای زیبا به طبیعت می‌دهد.

اگر سوال دیگری دارید یا به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!