کلمه "سحائب" در زبان فارسی به معنای "ابرها" یا "ابرهای باران‌زا" است و از لحاظ قواعد نگارشی و دستوری به نکات زیر توجه می‌شود:

1. نوع کلمه: "سحائب" جمع کلمه "سحاب" است. بنابراین، در جملات می‌توان از آن به عنوان یک نام جمع استفاده کرد.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات ادبی و شاعرانه به کار می‌رود و می‌تواند به توصیف وضعیت آب و هوایی و یا جمال طبیعت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال:

   • سحائب آسمان، بشارت باران را می‌آورند.

3. رشته‌های معنایی: "سحائب" به صورت خاص به ابرهایی اشاره دارد که ممکن است باران یا دیگر پدیده‌های جوی را به همراه داشته باشند. به این معنی، در متون علمی و ادبی مرتبط به آب و هوا نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

4. نکات نگارشی:
   • مانند سایر کلمات، "سحائب" نیاز به رعایت علائم نگارشی دارد. به عنوان مثال، اگر در انتهای جمله قرار گیرد، بهتر است با نقطه یا سایر نشانه‌های نگارشی به پایان برسد.
   • در صورت ترکیب با دیگر کلمات، باید به نحوه نوشتار آنها نیز توجه کنید. به عنوان مثال: "سحائب باران‌زا" و "سحائب سیاه".

با رعایت این نکات می‌توانید به‌خوبی از کلمه "سحائب" در نوشته‌های خود استفاده کنید.