سحرآمیز

کلمه "سحرآمیز" به معنای چیزی است که خاصیت سحر و جادو داشته باشد یا جذاب و شگفت‌انگیز باشد. در فارسی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه به شرح زیر است:

1. نویسه‌نگاری: این کلمه ترکیبی از دو واژه "سحر" و "آمیز" است. در نوشتار، باید به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته شود.

2. حروف اضافه: در صورتی که بخواهید از این کلمه در جملات استفاده کنید، توجه کنید که مانند سایر صفت‌ها، می‌تواند قبل یا بعد از اسم قرار بگیرد. مثلاً:

   • این نمایش سحرآمیز است.
   • تماشاچیان از سحرآمیز بودن این نمایش شگفت‌زده شدند.

3. توافق جمع و مفرد: برای جمع بستن این کلمه، باید به اسم‌های جمعی که به آن اضافه می‌شود، توجه کنید. به عنوان مثال:

   • نمایش‌های سحرآمیز
   • داستان‌های سحرآمیز

4. تگ مستقل: در شعر و ادبیات، ممکن است به صورت مستقل برای ایجاد زیبایی و تأکید به کار رود.

5. دلایل نگارشی: در متون رسمی، حتماً باید به نگارش درست و استقامت معنایی کلمات توجه شود. "سحرآمیز" غالباً در متون ادبی یا توصیفی به کار می‌رود و باید به مفهوم و زمینه مناسب آن دقت کرد.

امیدوارم این نکات به شما کمک کند! اگر سؤال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

1. منظره‌ی غروب آفتاب در کوهستان، با رنگ‌های سحرآمیزش، هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند.
2. این کتاب داستانی سحرآمیز دارد که خواننده را به دنیای خیالی و جادویی می‌برد.
3. صدای موسیقی زنده‌ی آن گروه، حس و حال سحرآمیزی را در دل مهمانان ایجاد کرد.