کلمه "سفط" به معنای "جعبه" یا "محفظه" است و در زبان فارسی در برخی از متن‌ها و اقوال قدیمی به کار می‌رود. اما به طور کلی، این کلمه در زبان معاصر کمتر استفاده می‌شود.

قواعد نگارشی و کاربردی برای کلمه "سفط":

1. نوشتار صحیح: کلمه "سفط" به صورت صحیح باید به همین شکل نوشته شود. استفاده از اعراب‌گذاری برای روشن‌تر کردن تلفظ ممکن است در متون ادبی یا قرآنی مناسب باشد.

2. استفاده در جمله:

   • "او تمام کتاب‌های خود را در یک سفط قرار داده بود."
   • "این سفط از چوب ساخته شده است."

3. توجه به قالب و ساختار جملات: به عنوان یک اسم، کلمه "سفط" می‌تواند به صورت مضاف و مضاف‌إلیه نیز به کار رود، مانند:

   • "سفط کتاب" به معنای "جعبه‌ای برای کتاب."

4. تناسب با دیگر کلمات: لازم است که این کلمه با دیگر کلمات موجود در جمله هماهنگ باشد و به ساختار جمله ضربه نزند.

5. اجتناب از تکرار: اگر در یک متن از این کلمه استفاده می‌شود، بهتر است از تکرار مداوم آن پرهیز شود و گاهی معادل‌های دیگر یا توصیفاتی برای آن به کار برد.

6. توجه به سلیقه نویسنده: در نوشتار ادبی یا شاعری، ممکن است استفاده از کلمه "سفط" به عنوان بخشی از لحن و سبک نوشتاری باشد.

با توجه به این نکات، می‌توانید کلمه "سفط" را به درستی در نوشتار خود به کار ببرید.

1. وقتی به بازار رفتم، یک سفط سیب تازه خریدم که عطر خوش آن تمام مغازه را پر کرده بود.
2. مادر برای مهمانی، سفطی پر از شیرینی‌های خانگی آماده کرده بود که همه مهمان‌ها را شگفت‌زده کرد.
3. در فصل بهار، درختان میوه سفط‌های رنگارنگی از شکوفه‌ها را به نمایش می‌گذارند که چشم‌نواز است.