کلمه "سکر" در زبان فارسی به معانی مختلفی مانند مستی و نشئگی اشاره دارد. در نگارش و استفاده از این کلمه، برخی از نکات زبانی و نگارشی را می‌توان مورد توجه قرار داد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "سکر" به صورت صحیح همین‌گونه نوشته می‌شود و از لحاظ املایی درست است.

2. فصاحت و بلاغت: در متون ادبی و شعر، از این کلمه ممکن است با معانی استعاری نیز استفاده شود، بنابراین در نگارش ادبی می‌توان با دقت بیشتری به این کلمه نزدیک شد.

3. کاربرد در جملات: هنگام استفاده از "سکر"، بهتر است با توجه به زمینه، آن را در جملات به درستی به کار ببرید. مثلاً: "سکر عشق او مرا به وجد آورد."

4. معانی مترادف: برای تنوع، می‌توانید از مترادف‌های این کلمه مانند "مستی" و "نشئگی" نیز استفاده کنید.

5. توجه به سیاق و معنا: در متون علمی یا رسمی، باید به سیاق و مفهوم این کلمه در جمله توجه کرد و صرفاً به معنی آن اکتفا نکرد.

به‌طور کلی، "سکر" کلمه‌ای است که در نگارش باید با دقت و با در نظر گرفتن زمینه استفاده شود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سکر" در جمله آورده شده است:

1. او در جشن تولدش به خاطر نوشیدنی‌های الکلی دچار سکر شد.
2. سکر ناشی از نوشیدنی‌های حاوی الکل می‌تواند فرد را از حالت طبیعی خارج کند.
3. با وجود سکر، او هنوز هم توانست تصمیم‌های درست بگیرد.
4. در فرهنگ‌هایی که نوشیدنی‌های الکلی رواج دارد، سکر به عنوان یک پدیده عادی شناخته می‌شود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا به موضوع خاصی اشاره کنید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!