عبارت "سلیقه دار" به صورت کلی به معنای داشتن سلیقه در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌ها است. اما از نظر قواعد فارسی و نگارشی، این عبارت چند نکته دارد:

1. نگارش صحیح: در برخی موارد ممکن است از "سلیقه‌دار" (با نشانه‌ی "ت") استفاده شود که نشان‌دهنده‌ی صفت بودن آن است. بهتر است که با توجه به سیاق جمله و معنا، به انتخاب واژه دقت کنید.

2. استفاده نادرست: در زبان فارسی، عبارت "سلیقه‌دار" به طور دقیق‌تر به افرادی اطلاق می‌شود که در انتخاب‌های خود نشان از سلیقه خاصی دارند، اما در موارد اشتباه و غیررسمی ممکن است به کار برده شود.

3. جایگاه در جمله: این عبارت معمولاً به عنوان صفت در جمله به کار می‌رود. مثلاً: "او فردی سلیقه‌دار است."

4. نکات نگارشی: اگر این عبارت بخواهد در انتهای جمله بیاید، چنانچه فاعل یا موضوع واضح باشد، می‌توانید از آن استفاده کنید. در غیر این صورت، بهتر است جمله را به گونه‌ای تنظیم کنید که ارتباط معنایی صحیحی حفظ شود.

به طور کلی، "سلیقه دار" و مشتقات آن می‌توانند به خوبی در جملات فارسی به کار روند، اما دقت در استفاده و نگارش صحیح آنها اهمیت دارد.