کلمه "سماء" در زبان فارسی به معنای آسمان است و در نگارش و استفاده از آن نیز چندین نکته وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد:

1. نقطه‌گذاری: در نوشتار فارسی، "سماء" باید بدون فاصله و با حروف ی و م در کنار هم نوشته شود. به عنوان مثال: "در آسمان" نه "در سماء".

2. تاریخچه و مفهوم: "سماء" بیشتر در اشعار و متون ادبی به کار می‌رود و معمولاً بار معنایی عمیقی دارد. در متون دینی نیز به‌کاررفته و تداعی‌کننده معانی بلندتری است.

3. حتماً با "ی" نوشته شود: در صورتی که در متنی غیر از شعر و ادبیات بخواهید از این کلمه استفاده کنید، "آسمان" که معادل فارسی آن است، رایج‌تر است.

4. قافیه و وزن در شعر: در شعر، "سماء" معمولاً در وزن و قافیه‌های خاصی به کار می‌رود، پس شاعران می‌توانند از آن بهره ببرند.

5. استفاده صحیح: در جملات مختلف، باید دقت کنید که کلمه را به درستی و در جملات مناسب به کار ببرید تا مفهوم‌ را به درستی منتقل کنید. مثلاً: "ستاره‌ها در سماء می‌درخشند."

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و درک معانی لطیف‌تر در متون فارسی کمک کند.

البته! در اینجا چند جمله برای کلمه "سماء" آورده شده است:

1. در شب‌های صاف، ستارگان در سماء به‌خوبی قابل مشاهده هستند.
2. رنگ آبی سماء در صبحگاه حس شادابی را به آدم می‌دهد.
3. پرندگان در سماء پرواز می‌کنند و بر فراز دشت‌ها می‌چرخند.
4. کتابی که خواندم، درباره ستاره‌شناسی و اسرار سماء بود.
5. با تلسکوپ به سماء نگاه کردم و سیاره‌های مختلف را دیدم.

امیدوارم این جملات مفید باشند!