سمج

کلمه «سمج» در زبان فارسی به معنای اصرار ورزی، پافشاری و به‌دنبال چیزی رفتن است. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. قواعد نوشتاری:

   • این کلمه با املای صحیح «سمج» نوشته می‌شود.
   • در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است به معنی کلمه و زمینه‌ی استفاده آن دقت کنید.

2. قواعد نکتۀ نگارشی:

   • استفاده از «سمج» در جملات به‌صورت صفت، برای توصیف یک شخص یا رفتار او مناسب است. به عنوان مثال: «او در پی رسیدن به هدفش سمج بود.»
   • می‌توان از این کلمه به‌عنوان اسم نیز استفاده کرد. مانند: «سمج بودن او باعث موفقیتش شد.»

3. توجه به مفهوم و فضا:

   • «سمج» معمولاً بار معنایی مثبت یا منفی دارد. در برخی مواقع ممکن است به‌عنوان خصلتی مثبت (مثل پافشاری بر اهداف) یا منفی (مثل لجبازی) تعبیر شود.
4. ترکیب با واژه‌های دیگر:
   • کلمه «سمج» می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شده و معانی جدیدی ایجاد کند، مانند «سمج بودن» یا «سمج و لجوج».

با رعایت این نکات می‌توان به‌خوبی از کلمه «سمج» در نگارش و صحبت‌های روزمره استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سمج" در جملات آورده شده است:

1. علیرضا به خاطر سمج بودنش در مذاکرات موفق شد به توافقی که می‌خواست برسد.
2. او همیشه در برابر چالش‌ها سمج و استوار است و هرگز تسلیم نمی‌شود.
3. سمج بودن برخی از انسان‌ها در پیگیری اهدافشان، آن‌ها را به موفقیت می‌رساند.
4. وقتی که با مشکلات روبرو می‌شوم، سعی می‌کنم سمج باشم و هرگز امید را از دست ندهم.
5. سمج بودن در یادگیری زبان‌های خارجی به من کمک کرد تا به تسلط برسیم.

اگر سوال یا درخواست دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!