کلمه "سنت‌پرستی" در زبان فارسی به معنای وابستگی یا باور به سنت‌ها و اعتقادات قدیمی است. در نگارش این واژه، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. تکیه‌گذاری: "سنت‌پرستی" با استفاده از خط فاصله به صورت "سنت‌پرستی" نوشته می‌شود. خط فاصله به خوبی ارتباط دو بخش "سنت" و "پرستی" را نشان می‌دهد.

2. حروف بزرگ و کوچک: در فارسی معمولا نام‌ها و عناوین اصلی با حرف بزرگ شروع می‌شوند، اما در مورد واژه‌هایی مانند "سنت‌پرستی" که یک اصطلاح عمومی است، حرف اول تنها در ابتدای جمله با بزرگ نوشته می‌شود.

3. معنی و مفهوم: در بهره‌برداری از این کلمه، به تفاوت آن با برخی اصطلاحات دیگر مثل "مدرنیته" یا "نوگرایی" توجه کنید، زیرا "سنت‌پرستی" غالباً به نگاه و رویکردی نسبت به سنت‌ها و قواعد قدیمی اشاره دارد.

4. تلفظ صحیح: این واژه به صورت "sont-parasti" تلفظ می‌شود.

5. نوشتار و استفاده: در متون رسمی و علمی، سعی کنید این واژه را به همراه تعاریف و توضیحات مرتبط با آن به کار ببرید تا برداشت صحیح‌تری از آن ارائه دهید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "سنت‌پرستی" استفاده کنید و مفاهیم مرتبط با آن را به خوبی منتقل نمایید.