کلمه "شبنما" در زبان فارسی به معنای نمایی از شب یا منظره‌ای که در شب قابل مشاهده است، به کار می‌رود. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "شبنما" به همین شکل و بدون فاصله و کرسی نوشته می‌شود. (شبنما)

2. تشکیل: این کلمه از ترکیب "شب" و "نما" به وجود آمده است. "شب" به معنای زمان تاریکی و "نما" به معنای نمایش یا ظاهر است.

3. نقطه‌گذاری: در متن‌های رسمی، اگر از "شبنما" در جمله‌ای استفاده می‌شود، باید توجه داشت که جمله از لحاظ نگارشی درست باشد و علائم نگارشی به درستی به کار گرفته شوند.

4. تنوع استفاده: این کلمه می‌تواند در ادبیات، توصیف طبیعت، هنر و عکاسی به کار رود و به زیبا توصیف کردن مناظر شبانه کمک کند.

5. قافیه و وزن: در شعر فارسی، "شبنما" می‌تواند قافیه مناسبی با کلمات دیگری چون "عاشق‌نما"، "چشم‌نما" و ... باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "شبنما" به درستی و به طور مؤثر در نوشته‌های فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "شبنما" در جملات مختلف آورده‌ام:

1. در یک شب آرام و ساکت، نور مهتاب از بین درختان، شبنما زیبا و دل‌انگیزی را به وجود آورده بود.
2. شعرهای شاعر به گونه‌ای بود که خواننده را به دنیای شبنما و خیال‌انگیز می‌برد.
3. دریاچه در شب، با انعکاس نور ستاره‌ها، شبنما حیرت‌انگیزی را ایجاد کرده بود.
4. او در حیاط نشسته بود و به تصاویر شبنما که در طبیعت شکل گرفته بود، خیره شده بود.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند! اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم پاسخ دهم.