شکوی

کلمه "شکوی" در زبان فارسی به معنای شکایت یا گلایه است و در قواعد نگارشی و نحوهٔ استفاده آن نکات زیر را باید در نظر داشت:

1. نوشتار صحیح: کلمه "شکوی" به صورت «شکایت» یا «شکایت کردن» نیز به کار می‌رود و بسته به زمینه، می‌توان از این کلمات به جای آن استفاده کرد.

2. استفاده در جمله: این کلمه معمولاً در جملات رسمی و ادبی، یا در متون حقوقی و اداری به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "شکوی خود را به دادگاه ارائه داد."
   • "ایشان شکوی نمود که حقوقش ضایع شده است."

3. همهٔ قواعد نوشتاری: در نوشتن متن‌های حاوی این کلمه، باید به نکات زیر توجه کنید:

   • رعایت فاصله‌گذاری مناسب.
   • املای صحیح کلمات.
   • استفاده از علائم نگارشی مانند نقطه، ویرگول و ... در جمله.
4. صرف و نحو: کلمه "شکوی" به عنوان اسم می‌تواند در نقش مفعول، فاعل و ... در جمله به کار برود. مثلاً:
   • "شکوی او در مورد عدم رسیدگی به پرونده‌اش بود."

با رعایت این نکات، می‌توان استفاده صحیح و مؤثری از کلمه "شکوی" در نوشتار داشت.

1. او در نامه‌اش به دادگاه از بی‌عدالتی‌های موجود در جامعه شکوی کرده بود.
2. شکوی مردم نسبت به مشکلات اقتصادی هر روز بیشتر می‌شود.
3. معلم به دانش‌آموزان یادآوری کرد که بهتر است شکوی خود را با دلایل مستند ارائه دهند.