کلمه "شنفتن" در زبان فارسی به معنای "شنیدن" و "حس کردن" استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از نکات گرامری و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. معنی و کاربرد:

   • "شنفتن" به عنوان یک فعل به معنای دریافت اطلاعات از طریق حس شنوایی یا احساسات دیگر است.
   • این فعل بیشتر در متون ادبی و نوشتاری رسمی استفاده می‌شود.

2. صرف فعل:

   • این فعل در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. برای مثال:
     • حال ساده: می‌شنفم، می‌شنفی، می‌شنود
     • گذشته: شنفت، شنفتی، شنفتند
     • آینده: می‌شنوم، می‌شنوی، می‌شنود

3. قواعد نگارشی:

   • توجه به نوع جملات و ساختار آن‌ها در استفاده از این فعل ضروری است. برای مثال، در جملات شرطی یا جملات وصفی، باید به دقت از این کلمه استفاده کرد.

4. استفاده در جملات:

   • مثال: "من هیچ گاه صدای او را نشنفتم."
   • مثال ادبی: "در پی آن، صدای گوش‌نوازِ طبیعت را شنفت."
5. وجهه تأکیدی:
   • برای تأکید بر حس شنیدن می‌توان از قیدهای مخصوصی استفاده کرد، مانند "بسیار" یا "کاملاً": "او بسیار می‌شنفت."

با توجه به موارد بالا، کلمه "شنفتن" در زبان فارسی به صورت صحیح و بر اساس قواعد گرامری باید به کار رود تا معنا و مفهوم درست را منتقل کند.

1. من همیشه دوست دارم اخبار روز را از طریق رادیو بشنوم.
2. او در یک کنفرانس مهم شرکت کرد و مطالب جالبی را شنفتن.
3. شنفتن داستان‌های قدیمی از پدربزرگ همیشه برایم جذاب بود.