کلمه "شیمیدان" به معنای کسی است که به علم شیمی و موضوعات مرتبط با آن می‌پردازد. برای بیان این کلمه در نوشته‌ها و محتوای فارسی، توجه به چند نکته نگارشی و قواعدی اهمیت دارد:

1. نقطه‌گذاری: در صورت استفاده از "شیمیدان" در جملات، حتماً به قواعد نقطه‌گذاری توجه کنید. مثلاً وقتی در وسط جمله به کار می‌رود، باید دقت شود که جملات به صورت کامل و با علامت مناسب به پایان برسند.

2. توافق با فعل: توجه داشته باشید که اگر "شیمیدان" به عنوان فاعل در جمله به کار برود، فعل باید با آن توافق داشته باشد. مثلاً: "شیمیدان در آزمایشگاه کار می‌کند."

3. استفاده از صفت: اگر لازم است که صفتی برای توصیف "شیمیدان" به کار ببرید، باید صفت را قبل از آن قرار دهید و از نظر توافق در جنس و عدد دقت کنید. مثلاً: "شیمیدان ماهر" یا "شیمیدان‌های جوان".

4. جمع و مفرد: به یاد داشته باشید که "شیمیدان" در شکل جمع به "شیمیدان‌ها" تبدیل می‌شود. در جملات اگر به صورت جمع از آن استفاده کردید، باید توجه داشته باشید که فعل نیز باید با آن هماهنگ باشد: "شیمیدان‌ها در کنفرانس شرکت کردند."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شیمیدان" به درستی و مطابق با قواعد زبان فارسی استفاده کنید.

1. شیمیدان‌ها با استفاده از تجزیه و تحلیل مواد، ویژگی‌های آن‌ها را شناسایی می‌کنند.
2. در دانشگاه، شیمیدان جوانی در حال تحقیق بر روی ترکیبات جدید دارویی بود.
3. شیمیدان‌ها نقش مهمی در توسعه فناوری‌های پایدار و کاهش آلودگی محیط‌زیست ایفا می‌کنند.