آبانگاه

کلمه «آبانگاه» از ترکیب «آبان» و «گاه» تشکیل شده است. در زبان فارسی به این صورت است که:

1. آبان: نام یکی از ماه‌های سال در تقویم ایرانی است که به تأسیس فصل پاییز مرتبط است.
2. گاه: به معنای «زمان» یا «محل» استفاده می‌شود.

بنابراین، «آبانگاه» به معنای زمان یا محلی در ارتباط با ماه آبان است.

نکات نگارشی و قواعد:

1. نوشتار: کلمه باید به همین شکل و بدون فاصله نوشته شود: آبانگاه.
2. استفاده در جمله: این کلمه به عنوان یک اسم قابل استفاده است و می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد. مثلاً: "جمعه‌ها در آبانگاه، طبیعت جلوه‌ای ویژه دارد."
3. گشتارک: در صورت نیاز، می‌توان از واژه‌های معادل و مترادف در متون استفاده کرد تا تنوع زبان و بیان افزایش یابد.

اگر سوال یا نکته خاص‌تری در مورد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. در آبانگاه، درختان رنگ‌های زرد و قرمز خود را به نمایش می‌گذارند و مناظری فوق‌العاده زیبا ایجاد می‌کنند.
2. مردم در آبانگاه برای جشن برداشت محصول به یکدیگر کمک کردند و لحظات شادی را همراه با خانواده و دوستان خود تجربه کردند.
3. آبانگاه، زمان مناسبی برای پیاده‌روی در طبیعت و لذت بردن از هوای خنک پاییز است.