ضال

کلمه "ضال" در زبان فارسی به معنای گمراه و گمراه شده است و به طور خاص در متون مذهبی و دینی به کار می‌رود. در نگارش و کاربرد این کلمه، چند نکته وجود دارد:

1. تلفظ و نوشتار: این کلمه به صورت صامت "ض" و سپس واکه "ا" و محاوره‌ای "ل" نوشته و تلفظ می‌شود. بنابراین، دقت در نوشتار صحیح این کلمه ضروری است.

2. معنا: "ضال" به معنای گمراه و کسی است که در مسیر درست زندگی قرار ندارد. این واژه معمولاً در متون دینی، به ویژه قرآن کریم، برای اشاره به افرادی استفاده می‌شود که از راه راست منحرف شده‌اند.

3. جنس و نوع: این کلمه به صورت مذكر به کار می‌رود و برای اشاره به فردی مرد یا به طور کلی به مفهوم گمراهی استفاده می‌شود. در زبان عربی، غیر مذکر آن "ضاله" است که به معنای گمراهی زن است.

4. نکات نگارشی:

   • هنگام نوشتن متون ادبی یا مذهبی، از کلمات و عبارات مرتبط با "ضال" استفاده کنید و دقت کنید که پیام اصلی واضح باشد.
   • اگر کلمه در ادامه جملات یا عبارات طولانی به کار می‌رود، مراقب باشید که مفهوم جمله مورد نظر دچار ابهام نشود.
5. استفاده در جمله:
   • "او در این مسیر ضال است و به دنبال حقیقت می‌گردد."
   • "گمراهی از سوی ضالان اجتماعی می‌تواند پیامدهای زیادی داشته باشد."

با رعایت این نکات می‌توان کلمه "ضال" را به درستی و به طور مؤثر در نوشتار و گفتار به کار برد.

1. در قرآن کریم، افرادی که از راه راست خارج شده‌اند به عنوان "ضالّ" توصیف شده‌اند.
2. در داستان‌های سنتی، قهرمانان همیشه تلاش می‌کنند تا ضالین را به راه راست هدایت کنند.
3. با وجود اینکه راهی که ضالین انتخاب کرده‌اند ممکن است جذاب به نظر برسد، اما سرانجام آن‌ها به سرنوشت بدی دچار می‌شوند.