ضحا

کلمه "ضحا" در زبان فارسی به معنای "زمانی از روز" (معمولاً به معنی صبح زود یا روز) است. قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه به چند نکته زیر اشاره دارد:

1. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "ضحا" در جمله‌ای بیافتد، باید مطمئن شوید که قبل و بعد از آن ویرگول یا نقطه به درستی استفاده شده باشد. مثلاً:

   • "صبح در حقیقت، ضحا است."

2. توجه به معنای کلمه: قبل از استفاده از "ضحا"، باید بدانید که در چه متنی و چه معنایی قرار است از آن استفاده کنید. این کلمه در شعر و ادبیات فارسی زیاد به کار می‌رود.

3. قید زمان: اگر "ضحا" به عنوان قید زمان در جمله به کار رود، باید دقت کنید که با سایر اجزای جمله هماهنگی داشته باشد. مثلاً:

   • "در ضحا، پرندگان به پرواز در می‌آیند."

4. فاصله: کلمه "ضحا" به طور مستقل و به عنوان یک اسم خاص نوشته می‌شود و نیازی به ترکیب با دیگر کلمات ندارد مگر در عبارات خاص.

5. نحوه نوشتار: این کلمه باید به صورت صحیح و با استفاده از حروف فارسی نوشته شود و مراقب باشید که در نوشتار دقت کنید تا حروف به اشتباه تبدیل نشوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "ضحا" به درستی و به طور مؤثر در نگارش خود استفاده کنید.

1. صبح روز جمعه، آفتاب درخشان ضحا بر فراز کوه‌ها می‌تابید و منظره‌ای شگفت‌انگیز به وجود آورد.
2. در این روز زیبا، خانواده‌ام تصمیم گرفتند برای پیک‌نیک به پارک برویم و از هوای مطبوع ضحا لذت ببریم.
3. بچه‌ها از دیدن گل‌های رنگارنگ در آفتاب ضحا شادمان شدند و شروع به دویدن کردند.