ضخم

کلمه "ضخم" در زبان فارسی به طور کلی به معنی "پهن" یا "عریض" به کار می‌رود و معمولاً در توصیف چیزی که دارای عرض یا وسعت بیشتری است، به کار می‌رود. با این حال، در استفاده از این کلمه و نوشتار آن، قواعد و نکات نگارشی زیر می‌توانند مورد توجه قرار گیرند:

1. نحوه نوشتن:

   • "ضخم" به صورت صحیح و بدون هیچ گونه تغییر در املای آن نوشته می‌شود.

2. نکات دستوری:

   • "ضخم" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار بگیرد. به عنوان مثال: "یک زمین ضخم".

3. جمع بستن:

   • برای جمع بستن این کلمه باید به قاعده جمع بستن در زبان فارسی توجه کرد. به عنوان مثال، "ضخیم" (صفت) به صورت "ضخیم‌ها" یا "ضخیم‌ترها" جمع بسته می‌شود. اما "ضخم" خود به صورت "ضخم‌ها" جمع بسته نمی‌شود و بیشتر در شکل صفت باقی می‌ماند.

4. سازگاری با سایر ویژگی‌های زبان:

   • این کلمه باید با بقیه جملات از نظر ساختاری و معنایی هماهنگ باشد. مثلاً در جملاتی که با "است" یا "بود" می‌آیند، باید دقت کرد که رقم گذاری و زمان جمله با آن سازگار باشد.
5. مثال‌ها:
   • "این کتاب خیلی ضخم است." (به معنای عریض یا بزرگ)
   • "زمین ضخم زیر پا بود."

استفاده صحیح از این کلمه و رعایت نکات نگارشی می‌تواند به شفافیت و دقت نوشته‌های شما کمک کند.

1. وقتی به کوه‌های بلند نزدیک شدم، ضخم عمیق زمین نظر من را جلب کرد.
2. او با افتخار نشان ضخم را که بر روی بازویش داشت، به دوستانش نشان داد.
3. بعد از حادثه، یک ضخم بزرگ بر روی زانویش باقی ماند که به یادگار ماند.