کلمه "عبدالوهاب" یک اسم مرکب است که از دو بخش "عبد" و "الوهاب" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. حروف بزرگ و کوچک: در نوشته‌ها به‌طور عمومی، اسامی خاص مانند "عبدالوهاب" با حرف بزرگ شروع می‌شوند. لذا نوشتن "عبدالوهاب" صحیح است.

2. فاصله‌گذاری: در نوشتن این نوع اسم‌ها باید از فاصله‌گذاری صحیح پرهیز کرد، یعنی نباید بین "عبد" و "الوهاب" فاصله بگذارید.

3. تلفظ و اعراب‌گذاری: "عبد" به معنای بنده و "الوهاب" به معنای بخشنده است. اگر بخواهید این واژه را اعراب‌گذاری کنید، می‌توانید به‌صورت "عَبْدُ الْوَهابِ" بنویسید.

4. نسبت به دیگر واژه‌ها: این اسم معمولاً به عنوان نام شخص به کار می‌رود و می‌توان آن را در ترکیب با صفات و عبارات دیگر به‌کار برد، مثلاً "عبدالوهاب عزیز" یا "عبدالوهاب بزرگ".

5. نکات نگارشی: در متن‌هایی که شامل مفاهیم مذهبی و اخلاقی هستند، می‌توان به نام‌های مشابه دیگر نیز اشاره کرد و "عبدالوهاب" را در کنار آن‌ها آورد.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "عبدالوهاب" را به درستی در نوشتار خود به کار ببرید.

1. عبدالوهاب در دبیرستان به خاطر نمرات عالی‌اش شناخته شده بود.
2. خانواده‌ی عبدالوهاب همیشه به او در پیگیری آرزوهایش حمایت می‌کردند.
3. در کنفرانس علمی، عبدالوهاب نظرات جالبی درباره‌ی تحقیق جدیدش ارائه داد.