عبس

عبس کلمه ای عربی است که در زبان فارسی نیز به کار می‌رود. این کلمه در اصل به معنای دل‌سردی، بی‌تفاوتی یا کم‌اهمیت شمردن چیزی استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. املا: کلمه "عبس" به همین شکل و با همین حروف نوشته می‌شود.

2. معنی و مفهوم: این کلمه بیشتر در متون دینی و ادبی به کار می‌رود. مثلاً در قرآن کریم در سوره عبس به کار رفته و به معنای بی‌توجهی به مؤمنان و توجه به افراد غیر مؤمن اشاره دارد.

3. صرف و نحو:

   • اسم: "عبس" یک اسم است و به عنوان یک صفت هم می‌تواند به کار رود.
   • فعل: فعل "عبس" در زبان عربی به معنای عبوس کردن یا در هم کشیدن صورت است و در فارسی به کار می‌رود.

4. کاربرد: معمولاً در متون ادبی، اشعار و متون دینی برای بیان حالتی از عدم توجه یا بی‌توجهی به کار می‌رود.

5. مفاهیم مرتبط: ممکن است با کلمات یا عبارات مشابه مثل "بی‌توجهی"، "عدم توجه" یا "دل‌سردی" مرتبط شود.

در صورت نیاز به توضیحات بیشتری به مورد خاصی اشاره کنید تا اطلاعات بیشتری ارائه شود.

1. چهره‌ی او در هنگام شنیدن خبر ناگوار عبس شد و نشان‌دهنده‌ی ناراحتی‌اش بود.
2. در یک مکالمه‌ی جدی، او با بی‌توجهی به دیگران، عبس در گوشی خود به بازی مشغول بود.
3. در طول جلسه‌ی کاری، برخی از اعضای تیم به مسائل عبس و بی‌اهمیت پرداخته و زمان را هدر دادند.