عتابی

کلمه "عتابی" از ریشه "عتاب" به معنای سرزنش، توبیخ، و عتاب و ناز است. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، موارد زیر را می‌توان مدنظر قرار داد:

1. نحو و صرف: کلمه "عتابی" به صورت صفت به کار می‌رود و ممکن است به صفات دیگر نیز مرتبط شود. به عنوان مثال: "عتابی او باعث شد که دلش بشکند."

2. نکات نگارشی:

   • در نگارش متنی که شامل این کلمه است، باید دقت کرد که از نوشتن آن در جملات سلیس و مفهوم غافل نشوید. به عنوان مثال: "سخنان عتابی او باعث ناراحتی من شد."
   • توجه به علائم نگارشی (نقطه، ویرگول و...) اهمیت دارد. مثلاً قبل و بعد از این کلمه با جملات مناسب و علائم نگارشی صحیح ترکیب شود.

3. قید و صفت: "عتابی" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود، بنابراین باید توجه داشت که نام‌ها و صفات دیگر با آن هماهنگ باشند. به عنوان مثال: "صدای عتابی او به وضوح به گوش می‌رسید."

4. معنا و مفهوم: در استفاده از کلمات حاوی عتاب، باید بپرسید که آیا بسیار صریح است یا به نوعی اشاره و کنایه دارد؛ زیرا کلمه عتابی مخصوصاً در متون ادبی، بار عاطفی خاصی دارد.

این نکات به شما کمک خواهد کرد که کلمه "عتابی" را به درستی و به‌طور مؤثر در متون خود به کار ببرید.

1. در جلسه‌ی امروز، استاد با عتابی تندی به سامی گفت که باید بیشتر به مطالعه‌اش توجه کند.
2. صدای عتابی مادر وقتی به خانه برگشتم هنوز در گوشم طنین‌انداز بود.
3. عتابی‌اش در مورد عدم حضورم در مهمانی، نشان از اهمیت آن برای خانواده‌ام داشت.