عجز آوردن

کلمه "عجز آوردن" در زبان فارسی به معنای ناتوانی یا عدم توانایی در انجام کاری است. در این جا به چند نکته نگارشی و قواعد فارسی مربوط به این عبارت اشاره می‌کنم:

1. استفاده درست از کلمه: "عجز آوردن" به معنای ناتوان بودن در انجام یک کار به کار می‌رود. این عبارت معمولاً در جمله‌هایی استفاده می‌شود که فرد به طور خاص به ناتوانی خود در انجام یک عمل اشاره می‌کند.

2. ساختار نحوی: "عجز" یک اسم است و "آوردن" یک فعل. ترکیب این دو نشان‌دهنده‌ی ناتوانی در آوردن یا انجام کار خاصی است.

3. هارمونی در زمان و موضوع: توجه داشته باشید که زمان فعل و موضـوع جمله باید با هم هماهنگی داشته باشند تا مفهوم به درستی منتقل شود. مثلاً: "او در انجام این پروژه عجز آورد."

4. آوردن در زیر مجموعه‌های مختلف: ممکن است "عجز" به صورت‌های دیگری هم به کار برود، مانند "از عجز" یا "در عجز". سعی کنید با توجه به ساختار جمله و معنی، بهترین گزینه را انتخاب کنید.

5. نگارش رسمی و غیررسمی: در نوشتارهای رسمی، سعی کنید از عبارات و جملات دقیقتری استفاده کنید که مفهوم را به طور شفاف و واضح منتقل کند. برای مثال: "فرد در این زمینه عجز ورزیده است."

با رعایت این نکات می‌توانید "عجز آوردن" را به درستی و به طور مؤثر در نوشتار و گفتار خود به کار ببرید.