کلمه "عزم" در زبان فارسی به معنای تصمیم قاطع و اراده‌ای قوی برای انجام کاری است. در نگارش و استفاده از این کلمه، قواعد خاصی وجود دارد که به شرح زیر است:

1. معنی و استفاده:

   • "عزم" به معنای اراده و تصمیم‌گیری است و معمولاً در زمینه‌هایی مانند هدف‌گذاری، تلاش و پشتکار به کار می‌رود.
   • به عنوان مثال: "او با عزم راسخ به هدفش رسید."

2. نحو و دستور زبان:

   • "عزم" و اسم‌های مشابه از جمله اسم‌های مجرده هستند که می‌توانند به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه در جمله به کار بروند.
   • مثال‌ها:
     • "عزم او ستودنی است." (فاعل)
     • "او با عزم خود به پیروزی رسید." (مفعول)

3. قید و صفات:

   • معمولاً می‌توان کلمه "عزم" را با صفت‌هایی همچون "راسخ"، "قاطع" و "برنامه‌ریزی شده" توصیف کرد.
   • مثال: "عزم راسخ او باعث موفقیتش شد."

4. قواعد نگارشی:

   • هنگامی که "عزم" در جمله به کار می‌رود، باید توجه داشت که به صورت صحیح و درستی استفاده شود و از نظر معنی و مفهوم مناسب با جمله باشد.
   • همچنین باید به توجه به فاعل و مفعول در جملات دقت شود.
5. ترکیبات:
   • "عزم" می‌تواند در ترکیب‌های مختلف به کار برود. به عنوان مثال: "عزم راسخ"، "عزم جزم" و غیره.

به طور کلی، "عزم" کلمه‌ای با بار معنایی قوی است که استفاده درست از آن می‌تواند تأثیر زیادی بر بیان و احساسات منتقل کند.

1. با عزم راسخ و تلاش مستمر، می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت.
2. عزم او برای موفقیت در امتحانات باعث شد تا شب‌ها به سختی مطالعه کند.
3. در مواجهه با چالش‌ها، داشتن عزم قوی می‌تواند مسیر را هموارتر کند.