کلمه "عزیز" در زبان فارسی به صورت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد و قواعد نگارشی خاصی دارد. در زیر به چند نکته درباره‌ی این کلمه و استفاده‌ی صحیح آن اشاره می‌شود:

1. معنی و کاربرد: "عزیز" به معنای دوست‌داشتنی، با احترام، محبوب و گران‌بها به کار می‌رود. می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف افراد یا اشیاء استفاده شود.

2. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "عزیز" به صورت زیر نوشته می‌شود:

   • عزیز (بدون فاصله و علائم اضافی).

3. استفاده در گفتار و نوشتار:

   • در محاوره، معمولاً به عنوان الفاظ محبت‌آمیز برای خطاب به دوستان و نزدیکان به کار می‌رود (مثل "عزیزم").
   • در نوشتار رسمی، می‌توان از آن برای خطاب به شخصیت‌های مهم یا در متون ادبی استفاده کرد.

4. استفاده از عبارات: عباراتی مانند "عزیزم"، "عزیز من" و "عزیزان" نیز رایج هستند و به معنای ابراز محبت و احترام به کار می‌روند.

5. قواعد انشایی: توجه کنید که در جمله‌بندی‌ها باید از ساختارهای درست استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • "عزیزم، حال تو چگونه است؟"
   • "او یکی از عزیزترین دوستان من است."
6. نقطه‌گذاری: اگر "عزیز" در انتهای جمله قرار گیرد، باید شرایط نقطه‌گذاری را رعایت کرد:
   • "به دیدن شما آمده‌ام، عزیز."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به زیبایی از کلمه "عزیز" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. تو برای من همیشه عزیز ترین فرد خواهی بود.
2. در روز تولدت، آرزو دارم که خوشبختی و سلامتی همیشه همراهت باشد، عزیزم.
3. یادآوری لحظات خوب با عزیزانم همیشه دلگرمم می‌کند.