کلمه "عشوه‌آئین" یک ترکیب است که به معنای "آداب و رسوم" یا "شیوه‌های دلربایی" به کار می‌رود. در زبان فارسی، نگارش و قواعد مربوط به این کلمه به شرح زیر است:

1. هم‌نوایی صامت‌ها: در ترکیب‌های فارسی، معمولاً حرف "ء" (همزه) در انتهای یک کلمه و در شروع کلمه‌ی بعدی به کار می‌رود. در این حالت، همزه به عنوان نشانه‌ای برای تفکیک دو بخش کلمه عمل می‌کند.

2. علامت وصل: ترکیب "عشوه‌آئین" به صورت جداگانه نوشته نمی‌شود و باید به صورت یک کلمه‌ ترکیبی (عشوه‌آئین) نوشته شود.

3. نوعی نوشتار سست و نرم: توجه به این نکته نیز مهم است که ترکیب‌هایی از این دست ممکن است در آثار ادبی و شعری به شکل خاصی مورد استفاده قرار گیرد و به همین دلیل نیاز به دقت در انتقال حس و معنا دارد.

4. دقت در واژه‌گذاری: در استفاده از ترکیبات، باید توجه شود که واژه‌های مورد استفاده، متناسب با متن و بافت استفاده شده انتخاب شوند.

این قواعد کمک می‌کند تا ترکیب‌های مشابه به درستی نوشته و استفاده شوند و معانی مورد نظر به درستی منتقل گردد.