علامه

کلمه "علامه" در زبان فارسی معمولاً به معنای دانشمند یا فردی با دانش وسیع در علوم مختلف به کار می‌رود. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. نحوه نوشتن: "علامه" به صورت کاملاً صحیح و بدون هیچ‌گونه اضافاتی نوشته می‌شود.

2. علامت‌گذاری: در متن‌های رسمی و ادبی، از علامت‌گذاری مناسب برای جداسازی جملات استفاده کنید، مخصوصاً زمانی که اشاره به شخصیت‌های تاریخی یا ادبی دارید.

3. استفاده از لقب: در مواردی که "علامه" به عنوان لقب استفاده می‌شود، مانند "علامه طباطبایی"، این لقب باید به همراه نام شخص ذکر شود و معمولاً با حرف بزرگ آغاز می‌شود.

4. جگرام و توافقات: اگر قصد دارید از این کلمه در متنی علمی یا ادبی استفاده کنید، سعی کنید به توافقات و استانداردهای نگارشی رعایت کنید.

5. توجه به مفهوم: در متن‌های تخصصی، دقت کنید که مفهوم "علامه" به درستی منتقل شود و با توجه به قلمرو اطلاعاتی یا علمی فرد مورد نظر، از آن استفاده کنید.

به‌طور کلی، رعایت قواعد نگارشی و دقت در استفاده از این کلمه می‌تواند به کیفیت متن کمک کند.

1. علامه طباطبایی یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان و مفسران قرآن در تاریخ معاصر ایران است.
2. در دانشگاه، سخنرانی‌ها و مقالات بسیاری به تحلیل افکار علامه شهید مطهری اختصاص داده شده است.
3. علامه اقبال لاهوری نقش مهمی در الهام‌بخشی به جنبش‌های فکری و فرهنگی در جهان اسلامی داشت.