در زبان فارسی، کلمه "علی" و "عربی" به عنوان اسامی و صفات معمولاً در جملات به شکل خاصی نوشته و استفاده می‌شوند. در زیر به بیان برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمات می‌پردازیم:

قواعد مربوط به "علی":

1. اسم خاص: "علی" یک اسم خاص است و معمولاً با حرف بزرگ آغاز می‌شود.

   • مثال: علی در کلاس حاضر بود.

2. نحوه‌ی تلفظ: این واژه در زبان فارسی به صورت "عَلی" (با فتحه بر ع) تلفظ می‌شود.

3. استفاده در جملات: در جملات می‌توان از "علی" به عنوان فاعل، مفعول و ... استفاده کرد.
   • مثال: علی کتاب را می‌خواند.

قواعد مربوط به "عربی":

1. صفت: "عربی" به عنوان یک صفت شناخته می‌شود و به معنای نسبت به عرب یا زبان عربی است. این کلمه همواره با حرف کوچک آغاز می‌شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.

   • مثال: زبان عربی بسیار غنی است.

2. استفاده در ترکیب‌ها: "عربی" می‌تواند در ترکیب‌های مختلفی استفاده شود، مانند "زبان عربی" یا "ادبیات عربی".

   • مثال: ادبیات عربی دارای آثار ارزشمندی است.
3. نقطه‌گذاری: در نوشتار فارسی، فاصله‌گذاری بین "علی" و "عربی" از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر بخواهید این دو را با هم بیامیزید، معمولاً نیاز به حروف اضافه یا الگوهای خاص دارید.
   • مثال: علی به زبان عربی صحبت می‌کند.

نکات نگارشی کلی:

• به غیر از استفاده صحیح از حروف بزرگ، مهم است تا قواعد کلی نگارش، شامل نحوه‌ی استفاده از علائم نگارشی مانند ویرگول و نقطه را رعایت کنید.
• ادغام واژه‌ها و پیشوندها به دقت انجام شود؛ مثلاً "عربی‌زبان" به معنای کسانی است که زبان عربی صحبت می‌کنند.

اگر سوال خاصی درباره‌ی نگارش یا استفاده از این کلمات دارید، لطفاً بفرمایید!