عمری

کلمه "عمری" در فارسی به معنای "مدت عمر" یا "عمر" به کار می‌رود و معمولاً در جملات برای بیان مدت زمان یا اشاره به طول عمر استفاده می‌شود. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعد استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: کلمه "عمری" به صورت کامل و بدون حذف حروف نوشته می‌شود.

2. تلفظ صحیح: این کلمه به صورت "عمری" تلفظ می‌شود و صامت‌ها و مرتبه‌های حرکتی به درستی رعایت می‌شوند.

3. نقش کلمه در جمله: "عمری" معمولاً به عنوان صفت یا قید استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • او عمری در این شهرستان زندگی کرده است.
   • آن کتاب عمری ارزشمند است.

4. استفاده از عبارات: در برخی عبارات، کلمه "عمری" ممکن است با ترکیبات دیگر استفاده شود، مانند:

   • "عمر" (به معنای طول عمر)
   • "عمرت گرامی باد" (به معنای آرزوی طول عمر)
5. روان‌نویسی: در نوشتار فارسی، حفظ روانی و وضوح در جملات اهمیت ویژه‌ای دارد. بنابراین مطمئن شوید که جملات با "عمری" به طور منطقی و روان مرتب شده‌اند.

در نهایت، مانند هر واژه‌ای، استفاده صحیح از "عمری" بستگی به زمینه و مفهوم جمله دارد. لذا توجه به ساختار جمله و معنای کلی آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

1. عمری است که در این شهر زندگی می‌کنم و هر روز با خاطرات جدیدی روبرو می‌شوم.
2. او عمری را صرف مطالعه و تحقیق در زمینه تاریخ کرده است و همیشه به دنبال کشف حقایق جدید است.
3. این کتاب بازگو کنندهٔ داستانی است که عمری از عاشقانه‌های آن در دل‌های مردم جاودانه مانده است.