جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: غریب القرآن . [ غ َ بُل ْ ق ُرْ ] (ع اِ مرکب ) لغات و اصطلاحاتی است از قرآن که به مرور زمان فهم آنها دشوار گردیده و به تفسیر و توضیح احتیاج پیدا کرده است . رجوع به غریب الحدیث و القرآن شود. صاحب کشف الظنون گوید: درباره ٔ غریب قرآن به جز کسانی که ابن اثیر نام برده است اشخاص دیگری نیز مؤلفاتی دارند، از جمله ٔ ایشان ابوالحسن سعیدبن مسعدة الاخفش الاوسط، متوفی به سال 224 هَ . ق .و قینبی و نضربن شمیل بصری ، متوفی به سال 203 هَ . ق . و ابوفید که نام وی مرثدبن حارث بن ثوربن علقمةبن عمروبن سدوس ، متوفی به سال 195 هَ . ق . و مؤرج بن عمرو النحوی السدوسی بصری ، متوفی به سال 174 هَ . ق . وابان بن تغلب بن ریاح ابی سعید بکری ، متوفی به سال 141هَ . ق . و ابوبکر احمدبن کامل ، متوفی به سال 350 هَ. ق . و ابوعبید قاسم بن سلام حریری کوفی ، متوفی به سال 224 هَ . ق .، و ابوبکر محمدبن حسن ، معروف به ابن درید لغوی ، متوفی به سال 321 هَ . ق . و ابوعبداﷲ محمدبن یوسف کفرطابی ، متوفی به سال 503 هَ . ق . و علاءالدین علی بن عثمان ترکمانی ماردینی حنفی ، متوفی به سال 750 هَ . ق . که نام کتاب وی «بهجة الاریب لما فی الکتاب العزیز من الغریب » و محمدبن عزیز سجستانی ، متوفی به سال 330 هَ . ق . و ابومحمد عبدالرحمن بن عبدالمنعم الخزرجی ، متوفی به سال 564 هَ . ق . و زین الدین عبدالرحیم بن حسین عراقی ، متوفی به سال 806 هَ . ق . و ابوعمرو زاهد، و امام زین الدین محمدبن ابی بکربن عبدالقادر رازی ، صاحب مختار الصحاح که در آغاز آن گوید: گروهی از طالبان علم و حاملان قرآن از وی خواستند که تفسیری از غریب قرآن برای ایشان گرد آورد. وی اجابت کرد و آن را به ترتیب جوهری مرتب ساخت و از اعراب و معانی نیز مقداری بر آن افزود و به سال 668 هَ . ق . از تألیف آن فراغت یافت و ابوالفرج بن جوزی که کتاب خود را به نام «الاریب بما فی القرآن من الغریب » تألیف کرد. سیوطی در اثقان گوید: «گروه بسیاری در این باب کتابها تصنیف کردند، از مشهورترین آنها کتاب عزیزی است که در تألیف آن پانزده سال رنج برد و شیخ او ابوبکر انصاری نیز در تحریر کتاب با وی یاری کرد. و از بهترین کتب در این باب «مفردات » از راغب است و ابوحیان را نیز در این باب تألیفی است ». و ابن سمین ابوالمعالی احمدبن علی بغدادی حلبی نیز کتاب «مفردات القرآن » را که از بهترین کتب در این باب است تألیف کرده است . مرگ وی به سال 596 هَ . ق . بود. ابن الندیم در الفهرست گوید: به نام غریب القرآن برای شرح لغات و اصطلاحات قرآن کتبی نوشته شده و از آنجمله است : کتاب غریب القرآن مؤرج سدوسی . کتاب غریب القرآن ابن قتیبه . کتاب غریب القرآن ابوعبدالرحمن یزیدی . کتاب غریب القرآن محمدبن سلام جمحی . کتاب غریب القرآن ابوجعفربن رستم طبری . کتاب غریب القرآن لابی عبید القاسم . کتاب غریب القرآن لمحمدبن عزیزی السجستانی . کتاب غریب القرآن ابوالحسن عروضی کتاب غریب القرآن محمدبن دینار احول . کتاب غریب القرآن ابوزید بلخی . کتاب اعراب ثلاثین سورة من القرآن از ابن خالویه . کتاب غریب المصاحف ابوبکر الوراق . القرآن الغريب
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "غریب القرآن" ترکیبی است که در زبان فارسی به معنای "غریب قرآن" یا "عجیب قرآن" به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده درست از این عبارت، چند نکته قواعدی و نگارشی را می‌توان در نظر گرفت:
نقطه‌گذاری: در استفاده از این ترکیب، معمولاً نیازی به فاصله یا علامت‌گذاری خاصی نیست. کافی است که از آن به صورت طبیعی استفاده کنید.
حروف بزرگ و کوچک: اگر "غریب القرآن" در یک متن رسمی به کار می‌رود، به‌خصوص اگر عنوان کتاب یا اثر باشد، معمولاً جزئیات عناوین با حروف بزرگ نوشته می‌شوند. مثلاً "غریبِ القرآن".
معنی و مفهوم: در استفاده از این ترکیب در متن، توجه به معنا و مفهوم آن ضروری است. "غریب القرآن" به معنای مفاهیم و تفسیرهای عمیق و نا شناخته ای از قرآن اشاره دارد.
نحوه‌ی استفاده در جملات: این عبارت معمولاً به عنوان نهاد یا مفعول در جملات به کار می‌رود. مثلاً: "کتاب «غریب القرآن» تفسیر جدیدی از آیات قرآن ارائه می‌دهد."
توجه به مراجع: اگر در متنی به کتاب یا منبعی اشاره می‌شود که عنوانش "غریب القرآن" است، بهتر است ذکر کنید که این عنوان به چه متن یا نویسنده‌ای مربوط می‌شود.
با رعایت این نکات، میتوانید از "غریب القرآن" به درستی و به‌طور مؤثر در نگارش خود استفاده کنید.
کلمه "غریب القرآن" ترکیبی است که در زبان فارسی به معنای "غریب قرآن" یا "عجیب قرآن" به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده درست از این عبارت، چند نکته قواعدی و نگارشی را می‌توان در نظر گرفت:
نقطه‌گذاری: در استفاده از این ترکیب، معمولاً نیازی به فاصله یا علامت‌گذاری خاصی نیست. کافی است که از آن به صورت طبیعی استفاده کنید.
حروف بزرگ و کوچک: اگر "غریب القرآن" در یک متن رسمی به کار می‌رود، به‌خصوص اگر عنوان کتاب یا اثر باشد، معمولاً جزئیات عناوین با حروف بزرگ نوشته می‌شوند. مثلاً "غریبِ القرآن".
معنی و مفهوم: در استفاده از این ترکیب در متن، توجه به معنا و مفهوم آن ضروری است. "غریب القرآن" به معنای مفاهیم و تفسیرهای عمیق و نا شناخته ای از قرآن اشاره دارد.
نحوه‌ی استفاده در جملات: این عبارت معمولاً به عنوان نهاد یا مفعول در جملات به کار می‌رود. مثلاً: "کتاب «غریب القرآن» تفسیر جدیدی از آیات قرآن ارائه می‌دهد."
توجه به مراجع: اگر در متنی به کتاب یا منبعی اشاره می‌شود که عنوانش "غریب القرآن" است، بهتر است ذکر کنید که این عنوان به چه متن یا نویسنده‌ای مربوط می‌شود.
با رعایت این نکات، میتوانید از "غریب القرآن" به درستی و به‌طور مؤثر در نگارش خود استفاده کنید.
