غمخواری

کلمه "غمخواری" ترکیبی از دو جزء "غم" و "خواری" است که به معنای همدردی و ابراز همدلی نسبت به درد و رنج دیگران استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نوشتار:

   • کلمه "غمخواری" باید به صورت جداگانه و بدون فاصله نوشت شود.
   • در نوشتار رسمی و ادبی، باید توجه کرد که کلمه به درستی و با املای صحیح نوشته شود.

2. نوع کلمه:

   • "غمخواری" اسم است و به عنوان اسم مفعول و همچنین به عنوان اسم فعلی (عمل غمخواری کردن) به کار می‌رود.

3. تطابق با قواعد زبانی:

   • در جملات باید به کارگیری صحیح کلمه "غمخواری" با مبحث تطابق (جنس و عدد) رعایت شود. به عنوان مثال، می‌توان گفت: "غمخواری او بسیار تأثیرگذار بود" که در آن "او" می‌تواند به مفرد مذکر یا مؤنث اشاره کند.

4. استفاده در جملات:

   • می‌توان کلمه "غمخواری" را در جمله به کار برد: "غمخواری دوستان در زمان سختی بسیار حیاتی است."
   • همچنین می‌توان از افعال مرتبط با آن نیز استفاده کرد: "او همیشه در غمخواری دوستانش تلاش می‌کند."
5. نکات نگارشی:
   • اگر "غمخواری" در وسط جمله به کار رود، باید به علائم نگارشی مانند ویرگول توجه کرد تا مفهوم جمله به خوبی منتقل شود.
   • برای تأکید بیشتر بر روی این واژه، می‌توان از جملات تعجبی یا مثبت استفاده کرد.

در نهایت، توجه به بافت و سیاق کلام بسیار حائز اهمیت است تا مفهوم مورد نظر به‌درستی انتقال یابد.

1. غمخواری یکی از ویژگی‌های بارز انسان‌های واقعی است که در دشواری‌ها کنار دیگران می‌ایستند.
2. او با غمخواری به دوستش کمک کرد تا از مشکلاتش عبور کند و احساس تنهایی نکند.
3. غمخواری نسبت به دیگران باعث ایجاد ارتباطات عمیق‌تری در جامعه می‌شود و همدلی را گسترش می‌دهد.