کلمه «فاراب» به عنوان یک نام خاص و اشاره به شخصیت‌های تاریخی و فلسفی (مانند ابوعلی سینا و یا فارابی) در زبان فارسی استفاده می‌شود. قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. نوشتار: کلمه «فاراب» باید با حروف فارسی نوشته شود و در تمام موارد به همین شکل ذکر گردد.

2. شروع با حرف بزرگ: در ابتدای جمله یا در عنوان‌ها، «فاراب» باید با حرف بزرگ نوشته شود: «فاراب یکی از بزرگترین فیلسوفان اسلامی است».

3. قید و صفت: اگر بخواهید به ویژگی‌ها یا توصیف‌های خاصی از فاراب اشاره کنید، می‌توانید از صفات و قیدهای مناسب استفاده کنید، مثلاً: «فاراب بزرگ»، «فاراب مشهور».

4. نقل قول: اگر بخواهید از آثار فاراب یا نظرات او نقل قول کنید، می‌توانید از علامت نقل قول (" ") استفاده کنید: «فاراب می‌گوید: "علم بهتر از ثروت است."».

5. عط لحظه‌ای: اگر «فاراب» در متنی به عنوان مرجع یا منبع ذکر شود، باید به گونه‌ای ذکر شود که خواننده متوجه شود به چه شخص یا موضوعی اشاره دارد.

این قواعد به حفظ وضوح نگارش و همچنین احترام به نام‌ها و عناوین خاص کمک می‌کند.

1. فاراب یکی از شهرهای تاریخی و فرهنگی خراسان است که در دوران باستان اهمیت زیادی داشته است.
2. در جشنواره‌ای که به‌مناسبت بزرگداشت شخصیت‌های علمی و ادبی فاراب برگزار شد، سخنرانان به بررسی آثار و اندیشه‌های او پرداختند.
3. بسیاری از محققان به بررسی زندگی و کارهای فاراب در فلسفه و علم پرداخته‌اند و او را یکی از بزرگترین متفکران زمان خود می‌دانند.