فریباندن

کلمه "فریباندن" از دو بخش "فریب" و "اندن" تشکیل شده است. بخش "فریب" به معنای گمراه کردن یا فریب دادن است و "اندن" به عنوان یک پسوند افعالی عمل می‌کند. در بررسی این کلمه و نگارش آن، چند نکته نگارشی و قواعد فارسی قابل توجه است:

1. نوشتن با حروف درست: کلمه "فریباندن" باید به درستی نوشته شود و از هیچ‌گونه اشتباه تایپی جلوگیری شود.

2. صرف فعل: "فریباندن" به عنوان یک فعل در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. برای مثال:

   • زمان حال: فریباندن
   • زمان گذشته: فریباند
   • زمان آینده: فریباندن خواهد شد

3. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات به صورتی به کار می‌رود که نشان‌دهنده اعمال فریب یا گمراهی باشد. مثال: "او توانست همه را فریباند."

4. نکات معنایی: این کلمه بار منفی دارد و به عمل گمراه کردن شخص یا افرادی اشاره دارد.

5. هماهنگی با قواعد جمع و مفرد: توجه داشته باشید که در جملات، فاعل و مفعول باید با فعل "فریباندن" هماهنگ باشند.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "فریباندن" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

1. او با چشمان زیبا و لبخند گول زننده‌اش توانست همه را فریباندن.
2. قدرت کلامش به قدری مهارت داشت که حتی در سخت‌ترین شرایط نیز می‌توانست دیگران را فریباندن.
3. داستان‌های پر از معما و رمز و راز همیشه می‌توانند ذهن خواننده را فریباندن و او را به دنیای جدیدی ببرند.