عبارت "فزع یافته" از دو بخش تشکیل شده است: "فزع" و "یافته". در اینجا به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این ترکیب می‌پردازیم:

1. تعریف واژه‌ها:

   • فزع: به معنای ترس، وحشت یا اضطراب است.
   • یافته: این کلمه از فعل "یافتن" به معنای پیدا کردن یا به دست آوردن است و در اینجا به شکل ماضی استمراری به کار رفته است.

2. ترکیب و کاربرد:

   • "فزع یافته" به معنای شخص یا چیزی است که دچار ترس یا وحشت شده است. این ترکیب معمولاً برای توصیف حالت‌های عاطفی یا احساسی به کار می‌رود.

3. قواعد نگارشی:

   • مانند سایر ترکیبات و عبارات در زبان فارسی، در نوشتار باید توجه داشت که کلمات باید به درستی و با دقت نوشته شوند.
   • در استفاده از این عبارت، باید مراقب بود که با توجه به زمینه و بافت جمله، معنا به درستی منتقل شود.

4. مثال:

   • "او پس از دیدن آن صحنه فزع یافته به گوشه‌ای خزید."
   • در این جمله، مفهوم ترس و وحشت فرد به خوبی منتقل شده است.
5. نکات دیگر:
   • بهتر است از این ترکیب در متون ادبی، توصیفی و یا روانشناسی استفاده شود تا تأثیر احساسات به خوبی نمایان باشد.

به طور کلی، "فزع یافته" یک ترکیب صحیح از نظر قواعد نگارشی و معنایی است که به وضوح حالت ترس یا وحشت را بیان می‌کند.