کلمه "فزودن" از فعل‌های «فزود» و «افزودن» محسوب می‌شود و به معنای اضافه‌کردن یا بیشتر کردن است. در زیر، برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. تصریف فعل: فعل "فزودن" به صورت‌های مختلف تصریف می‌شود. به عنوان مثال:

   • زمان حال: می‌فزاید
   • زمان گذشته: فزود
   • آینده: خواهد فزود

2. نحوه استفاده: این کلمه به عنوان فعل در جملات مختلف به کار می‌رود. مثلاً:

   • او بر دانش خود می‌فزاید.
   • این کتاب به اطلاعات من فزوده است.

3. جملات امری: در جملات امری می‌توان از "فزودن" به‌صورت طلبی استفاده کرد:

   • فزودن بر علم و دانش ضروری است.

4. قید و موصوف: شما می‌توانید از "فزودن" به همراه قیدها و صفت‌ها استفاده کنید:

   • به تدریج بر مهارت‌های خود می‌فزایید.
   • او به تازگی بر تجربیات خود فزوده است.
5. تفاوت با کلمه "افزودن": "افزودن" به معنای اضافه‌کردن است اما "فزودن" بیشتر به معنای افزایش و تزاید به کار می‌رود. لذا در جملات دقت کنید که کدام یک از این دو اصطلاح مناسب‌تر است.

به طور کلی، "فزودن" در زبان فارسی به معانی مختلفی نظیر افزایش و اضافه کردن به کار می‌رود و قواعد صرف و نحو آن به ساختار جملات متنوع کمک می‌کند.

1. با بررسی دقیق داده‌ها، مشخص شد که فزودن اطلاعات جدید به این پروژه می‌تواند به بهبود نتایج کمک کند.
2. در این دوره، فزودن مهارت‌های جدید به رزومه‌ام را به‌عنوان اولویت اصلی خود در نظر داشتم.
3. فزودن سنسورهای جدید به دستگاه، دقت و کارایی آن را به طرز چشم‌گیری افزایش داد.