فسقلی

کلمه "فسقلی" در زبان فارسی به معنای کوچک و ریز است و به‌خصوص برای اشاره به اشیاء، حیوانات یا حتی انسان‌هایی با قد یا اندازه‌های کوچک استفاده می‌شود. در زیر چند نکته و قاعده نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. نوع کلمه: "فسقلی" صفت است و به تنهایی نمی‌تواند به عنوان اسم استفاده شود، مگر در مرکب‌های خاص یا به‌عنوان اسم مستعار.

2. جنس کلمه: این کلمه به طور معمول برای توصیف جنسیت خاصی استفاده نمی‌شود و هم می‌تواند برای مذکر و هم مؤنث به کار رود.

3. قید و قاعده: وقتی از این کلمه در جملات استفاده می‌کنید، باید به نحوه ارتباط آن با اسم‌ها و افعال دقت کنید:

   • مثال: "او یک بچه فسقلی دارد." (در این جمله "فسقلی" صفت "بچه" است.)

4. جمع‌سازی: برای جمع ساختن "فسقلی" می‌توانید از "فسقلی‌ها" استفاده کنید:

   • مثال: "بچه‌های فسقلی در حیاط بازی می‌کنند."

5. مصداق‌های کاربرد: این کلمه معمولاً به صورت لفظی و غیررسمی در مکالمات عامیانه و ادبیات کودکان و نوجوانان به کار می‌رود.

6. نکات نگارشی:
   • باید به محل قرارگیری و اهمیت "فسقلی" در جملات توجه کنید. به‌عنوان مثال، برای تأکید بیشتر می‌توانید آن را در ابتدای جمله قرار دهید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "فسقلی" به درستی در جملات فارسی استفاده کرده و معنا و مفهوم آن را به‌درستی منتقل کنید.

1. بچه‌ام همیشه با دوستانش در پارک بازی می‌کند و هر بار که می‌خندند، صدای فسقلی آنها فضا را پر می‌کند.
2. آن فسقلی کوچک که تازه به دنیا آمده، همه را با شیرینی‌اش مجذوب خودش کرده است.
3. مادرم به من یاد داد که درسته که من فسقلی هستم، اما می‌توانم کارهای بزرگتری انجام دهم.