کلمه "فقاء" (که به فارسی به معنای فقها و دانشمندان دینی است) از لحاظ قواعد فارسی و نگارشی به نکات زیر توجه داشته باشید:

1. نوع کلمه: "فقاء" جمع کلمه "فقیه" است. فقها به افرادی اطلاق می‌شود که در مسائل فقهی و دینی تخصص دارند.

2. نقاط و اعراب: در نوشتن کلمه، باید به نگارش صحیح آن توجه داشت. "فقاء" به صورت "فُقَهاء" نیز نوشته می‌شود که در این حالت، به وزن فاعل و با اعراب مناسب نشان‌دهنده جمع است.

3. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، توجه کنید که باید به دستور زبان فارسی و ساختار جملات توجه داشته باشید. مثلاً:

   • فقها در مسائل دینی مشورتی دارند.
   • نظرات فقها در فقه اسلامی بسیار معتبر است.

4. استفاده از الماسه: در نگارش، به کار بردن واژه "فقهاء" (با الف در انتها) نیز رایج است و به معنای فقها است که متناسب با بافت زبان و متن ممکن است مناسب‌تر باشد.

5. نحوه تلفظ: توجه به تلفظ صحیح و تاکید بر حروف می‌تواند در فهم معانی کمک‌کننده باشد. "فقاء" به شکل "فُقَهاء" تلفظ می‌شود.

در مجموع، کلمه "فقاء" از لحاظ قواعد و نگارش نیاز به دقت در اعراب‌گذاری و استفاده صحیح در جملات دارد.