فکری

کلمه "فکری" در زبان فارسی به عنوان صفت به کار می‌رود و به مفاهیمی مرتبط با تفکر و اندیشه اشاره دارد. در اینجا برخی از قواعد نوشتاری و نکات مهم در ارتباط با این کلمه آورده شده است:

1. املا: کلمه "فکری" با "ف" بی‌نقطه، "ک" و "ی" نوشته می‌شود. توجه داشته باشید که "فکر" ریشه این کلمه است و "ی" به عنوان پسوند صفتی به آن اضافه شده است.

2. نقش دستوری: "فکری" به عنوان صفت می‌تواند برای توصیف اسم‌ها به کار رود. به عنوان مثال: "یک مسأله فکری" یا "فعالیت‌های فکری".

3. جنس و تعداد: "فکری" به دلیل اینکه صفت است، می‌تواند به صورت مفرد و جمع به کار رود. در صورت جمع‌سازی، به "فکری" پسوند جمع اضافه نمی‌شود، بلکه اسم جمع مورد نظر باید به صورت جمع آورده شود. به عنوان مثال: "تفکرات فکری" یا "مسائل فکری".

4. ترکیب‎ها: "فکری" معمولاً با کلمات دیگر ترکیب می‌شود و عبارات مختلفی ایجاد می‌کند. به‌عنوان مثال:

   • "فکر خلاق"
   • "فعالیت‌های فکری"
   • "چالش فکری"
5. نکات نگارشی: هنگام استفاده از "فکری" در متن، دقت کنید که از نظر معنایی و ساختاری در متن شما درست و منطقی باشد. همچنین، از تکرار بی‌مورد آن در یک متن پرهیز کنید و تنوع واژگانی را رعایت نمایید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "فکری" به شکل صحیح و مؤثری در نوشتار خود استفاده کنید.

1. وقتی که با دوستانم صحبت می‌کنم، همیشه ایده‌های فکری جدیدی به ذهنم می‌رسد.
2. کتاب‌های فلسفی به من کمک می‌کنند تا به مسائل عمیق‌تر فکری فکر کنم.
3. در جلسه‌ی امروز، بحث‌های فکری جالبی درباره‌ی آینده‌ی تکنولوژی داشتیم.