قسی القلب

واژه "قسی القلب" به معنای "سنگ‌دل" یا "بی‌رحم" است و در زبان فارسی به کار می‌رود. استفاده درست از این اصطلاح و رعایت قواعد نگارشی مربوط به آن به شرح زیر است:

1. جدا نویسی: واژه "قسی القلب" باید به صورت جدا نوشته شود و به صورت "قسی القلب" صحیح است. این امر به خاطر این است که این اصطلاح به صورت یک عبارت عربی است و هر کلمه به‌طور مستقل دارای معنی و ساختار خود است.

2. ارجاع به منبع: اگر از این عبارت در متنی رسمی یا علمی استفاده می‌شود، بهتر است به منبعی که از آن نقل قول می‌شود اشاره نمایید، به خصوص اگر در متون ادبی یا مذهبی کاربرد دارد.

3. شیوه نوشتار: در صورت استفاده از این عبارت در نوشته‌ها، می‌توانید آن را به صورت ایتالیک یا بین گیومه قرار دهید تا تأکید بیشتری به آن داده شود. مثلاً: «در داستان، شخصیت اصلی قسی القلب است.»

4. نحوه‌ی تلفظ: توجه داشته باشید که این عبارت به زبان عربی تلفظ می‌شود و در فارسی به همان گونه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

5. هماهنگی با متن: از نظر استفاده‌ی نگارشی، بهتر است این عبارت در متون رسمی ادبیات نوشته شود و از به‌کارگیری آن در موقعیت‌های غیررسمی خودداری گردد.

به طور کلی، رعایت این نکات باعث می‌شود که در استفاده از عبارت "قسی القلب" دقت بیشتری داشته باشید و بتوانید آن را به درستی در جملات و متون خود به کار ببرید.